Jedną z podstaw osiągania skutecznych efektów działań edukacyjnych jest zbudowanie prawdziwie partnerskich relacji między osobą uczniem a nauczycielem. Partnerstwo powyższe nie może być pod żadnym pozorem forma prostej fraternizacji czy też obarczania ucznia odpowiedzialnością równą odpowiedzialności nauczyciela. Partnerstwo polegać powinno przede wszystkim na wspólnocie celów. Na wzajemnej akceptacji faktu, że oto dwie osoby zgadzają się wspólnie pracować nad wybranymi aspektami rozwoju jednej z nich. I nie może w tym przypadku chodzić ani o realizację jakiegoś programu nauczania czy zaspokajania ambicji osoby uczącej, która dostrzegłszy możliwości ucznia stara się go wyeksploatować do maksimum. Chodzi tu o to, że jeden człowiek pomaga drugiemu w pełni wykorzystać jego rzeczywiste możliwości rozwojowe w celu osiągnięcia efektów, które zarówno uczeń jak i uczeń będą mogli odczytać jako sukces.
Aby osiągnąć wyżej wymienione efekty ważna jest poprawna komunikacji pomiędzy uczącym i uczącymi się polegająca nie ma transmisji tylko w jedna stronę, ale na tym, że obie strony w równym stopniu słuchają siebie nawzajem. Ważna jest też interaktywność. Oferta edukacyjna powinna być podawana uczniom w taki sposób i w takiej formie, aby mogła być przez nich zrozumiane i zapamiętywane, a co więcej, by mogły wzbudzić ich zainteresowanie i chęć samodzielnego ich zgłębiania. Potrzeba też samodzielnego, logicznego myślenia oraz rozwiązywania problemów, co toruje drogę do efektywnego uczenia się, umiejętnego analizowania informacji oraz twórczego podejścia do życia i pracy. Podstawowym podmiotem, który dociera do informacji, odczytuje ich znaczenie, łączy z innymi, analizuje, dokonuje syntezy i wysnuwa a następnie broni sformułowane przez siebie hipotezy – jest uczeń. Podmiot i główny kreator własnego rozwoju. Takie podstawy pozwalają skupić się na realnych potrzebach oraz możliwościach ucznia. Odczytują jego mocne i słabe strony, a następnie proponuje działania skutecznie wzmacniające i wykorzystujące to, co uczeń posiada i na czym może budować, a także ogranicza czy wręcz eliminuje braki oraz rozmaite niemożności, które ograniczają jego możliwości rozwoju. Dzięki starannie dobranym zadaniom uczeń zyskuje wiele potwierdzeń, że może i potrafi. Podejmuje coraz więcej prób i osiąga coraz więcej sukcesów. Nauczyciel zaś powinien stwarzać uczniom możliwość planowania, organizowania i kontrolowania podejmowanych działań a także analizy uzyskiwanych rezultatów. Sprzyjać budowaniu postaw opanowania, samodyscypliny i odpowiedzialności. Pomagać uczniowi w jego wchodzeniu w dorosłość.