Człowiek jest panem samego siebie; musi być za siebie odpowiedzialny i od dzieciństwa po dorosłość rozwijać w sobie zdolność ufania samemu sobie; musi żyć w zgodzie z sobą, a nie pod dyktando kogoś innego./P.Evans/
Życie nie jest tak oczywistą drogą, jak byśmy tego chcieli. Jasne, że większość z nas rodząc się i wyruszając przed siebie ku śmierci, chce przemierzyć trasę możliwie jak najbardziej atrakcyjną i dotrzeć do szczególnie wartościowego celu. Tymczasem szlak, którym zmierzamy kluczy, podsuwa możliwości i masę ograniczeń, sprzyja kontaktom z wartościowymi i absolutnie beznadziejnymi osobami. Co krok pojawia się bar, plac zabaw, salon gier, przybytek rozkoszy, dyskoteka. Mijamy też kościoły, szkoły, biblioteki, domy kultury i uniwersytety. Jak iść? – chciałoby się zapytać. Jak iść panie..?! I dokąd?
Czy szkola ułatwia wybór optymalnej drogi swoim wychowankom? Dla większości z nas to etap obowiązkowy. Rodzice oddają nas pod opiekę profesjonalistów, by ci wskazali nam co w życiu najważniejsze. By pozwolili wykluć się ze skorupki maluszka i wznieść się ponad obszary zwykłych niemożności. Pamiętacie te sny o lataniu? Z jednej strony piękne – człowiek czuje się w ich trakcie taki wolny, ma wrażenie możliwości wszystkiego. Z drugiej strony budzące niepokój – bo jednak nie do końca panujemy nad tym co się z nami dzieje.
Czy szkoła daje nam skrzydła? W ostatnim czasie wiele placówek oświatowych na różne sposoby próbuje przypiąć sobie skrzydła. Jest na przykład taka Wypożyczalnia skrzydeł https://sppliszczyn.superszkolna.pl/cms/51394/z-zycia-biblioteki. Jej twórczyni Iwona Pietrzak Płachta mówi, że powstała z niemożności spotkania bezpośredniego, i jednocześnie wielkiej potrzeby kontaktu z czytelnikiem. Ciekawe miejsce. Ostatnio pojawiła się w niej idea „magicznego nasionka”. W ciągu kilku godzin, spontaniczne zrodziła się ogólnopolska sieć szkół i bibliotek siejących nasionka czytelnictwa. W bibliotece pojawiły się roślinka wielkiej wyobraźni, owies szczęścia, nasionko kreatywności i rozwoju, pasja, przygoda, zabawa, drzewo mądrości, ziarenko talentu, piękno, ciekawość, niezwykłość, fantazja i oczywiście skrzydła mocy. Kto ma konto na FB może zobaczyć te cuda na żywo https://www.facebook.com/bibliotekazsppliszczyn – naprawdę warto!
I jak jest z tymi skrzydłami? Moje, bo też je posiadam, przypięła mi przede wszystkim moja Mama. Wierzyła we mnie jak nikt. Nawet, gdy wydawało mi się, że ja sam w siebie nie wierzę? Czy my wierzymy w swoich uczniów? Widzimy w nich wielkich wspaniałych ludzi? Ułatwiamy im dostrzec nich w samych sobie? To zawsze lepiej, niż pokazywać, co zrobili źle i tłumaczyć uparcie do czego się nie nadają i dlaczego nigdy do niczego nie dojdą!